Het was een verfrissend weekend met temperaturen tot wel -25 graden. Veel tijd om te acclimatiseren hadden Chris en Ninne niet. Na aankomst en een warme lunch bij Ruka Safaris, was het al tijd voor de eerste excursie: sneeuwscooteren!
"Bij aankomst om half elf in de ochtend op Kuusamo Airport was de zon net op. Een intiem kleine luchthaven waar we vriendelijk werden ontvangen. Direct na de soep werden we in maanpakken gehesen waar we eerst hard om lachten maar deze later bejubelden. Als waggelende Michelin poppetjes zaten we in no time op de snowmobile. Handschoenen, balaclava, helm, boots… check. Ready to start the engines. Eerst wat angstig en ongemakkelijk. Maar kort erna gleden we als een slingerende karavaan door het magisch landschap. Krakende sneeuw, geometrische sneeuwvlokken, witte (kerst)bomen en kleuren die met geen pen te beschrijven zijn laat staan te fotograferen. De laatste kilometers vroegen we ons af. Zijn het de laatste zonnestralen of is het de maan die ons verlicht met een caleidoscoop aan waanzinnige tinten."
De volgende dag gingen Chris en Ninne op tocht met Husky's. Een thermo-overall, die je ter plaatse aankrijgt, is onmisbaar. Het voelt namelijk nog kouder aan in de wildernis!
"De husky's wachten ons de volgende morgen blaffend en enthousiast op. Ook hier waren de Finnen weer vriendelijk, hartelijk en warm. Met geduld werd alles uitgelegd. En blij dat we waren met onze outdoor gear. Vanwege geharrewar met een stel dames die na vertrek met de slee toch liever terug wilden, stonden we enige tijd in de vrieskou te wachten tot ze opgehaald werden. Dat was een uitdaging op zichzelf. Ik dacht heb ik überhaupt nog vingers en tenen? En stel je even voor: je bent van top tot teen ingepakt. Na een corrigerende tik met wat onverstaanbare gebrabbel van de honden, gleden we eindelijk door het Finse landschap. Met besneeuwde bomen waar je je fantasie op los kan laten. Kabouters, elven, draken en cotton candy. Het is desolaat, uitgestrekt en indrukwekkend. De honden onvermoeibaar, zelfs poepen doen ze along the way!"
"Opwarmen konden we in de namiddag. De sauna loeide, het meer kraakte. Wat een leuke ervaring. Socializen, stomen, kriebelende zweetdruppels. What the heck. Laat de dip in het meer maar komen. De kou besef je pas echt wanneer je eruit komt. Tintelende wiebelende benen en de beloning van dit gevoel komt als je even acclimatiseert en buiten blijft staan; uitdampen! Niet te lang de ‘löyly’ gaat gewoon door."
Op zondag konden Chris en Ninne even bijkomen van alle nieuwe indrukken en het landschap goed in zich opnemen. 's Avonds stond een sneeuwschoenwandeling op de planning, zouden ze het noorderlicht gespot hebben?
"Zondag was een oplaaddag. Ongewoon genieten van ‘National Geographic’ beeldmateriaal wat je overal om je heen ziet. Hier is het volgens mij altijd kerst. Met lampjes die de sneeuw doen schitteren. Wij maakten ons die avond op voor de grootste wens: het noorderlicht."
"De temperatuur loog er niet om. Wind en het kwik ver onder nul. What to wear? Maar zoals er in Finland wordt gezegd: het weer doet er niet toe je kan je er naar kleden. Tussen de ijsco bomen op weg naar aurora borealis. Het begon belovend met open lucht en veel sterren, maar na enige tijd namen de wolken de overhand. Het was jammer dat we dit fenomeen gemist hebben maar teleurgesteld waren we allerminst. De stilte om je heen. Het bos. Nog even genieten van het suikerspin landschap… Morgen is alles weer anders."