Al een lange tijd ben ik groot fan van duurzaam reizen. Ik vind dat als we van al het moois op deze planeet willen genieten, we ook iets terug moeten doen. Daarom startte ik een paar jaar geleden met een vriendin het blog Fairtrail.nl en besloot ik voor mezelf om vanaf dat moment zo weinig mogelijk te vliegen. Ik werd duurzaamheidscoördinator bij Voigt Travel, behaalde samen met Team Green diverse duurzame reiscertificaten en ontwikkelde met hen een overzicht van tips en informatie over verantwoord reizen.
Sinds vijf jaar probeer ik maximaal één keer in het jaar met het vliegtuig op vakantie te gaan. Een verre reis maak ik één keer in de drie jaar. Dat betekent dat ik overgeleverd ben aan het mooie Europese continent. Ik ontdekte al snel dat je naar veel bestemmingen in Europa met de trein kunt reizen. En dat die treinreizen ook nog eens avontuurlijk en leuk zijn.
Het vliegtuig laten staan bleek opeens helemaal geen moeilijke opgave meer. Ik kwam er achter dat iets meer tijd het enige was wat ik nodig had. Met het vliegtuig bereik je in drie uur de Poolcirkel maar met de trein doe je er drie dagen over. Dat is een groot verschil maar wel een waardevol verschil.
Een treinreis neemt je namelijk mee door diverse culturen en landschappen, ook in Europa. Wanneer je naar Noord-Scandinavië reist met de trein, passeer je drie tot vier landen. Ieder land heeft weer z’n eigen gewoontes. En in ieder land zie je weer andere soorten huizen en andere landschappen.
Om je treinreis zo comfortabel en leuk mogelijk te maken, is het nodig om her en der te stoppen. Reizen met de trein betekent natuurlijk niet dat je aan een stuk doorgaat. Het is als een rondreis. Tijdens het uitstippelen van onze reis, keken we kritisch naar het aantal uren dat we per dag wilden treinen. Op basis daarvan kozen we de plekken om te stoppen.
De treinroute naar Lapland werd een belangrijk deel van onze complete reis. Zoals gezegd was het als een rondreis. Daarom wilden we onze eerste stop op een hele leuke plek maken. Dat werd de hoofdstad van Denemarken, Kopenhagen. Na een reis van 11,5 uur via Hamburg stapten we daar uit voor een lekker diner, een biertje in een café en een goede overnachting.
De volgende ochtend werden we wakker. Het was tijd voor reisdag twee. Na een lekker ontbijt en een wandeling door Kopenhagen, stapten we rond het middaguur in de trein en reisden zonder overstap door naar Stockholm. Na vijf uur kwamen we aan. Onderweg genoten we van het winterse wordende landschap, de rode huisjes en uitgestrekte meren.
Eenmaal in Stockholm liepen we naar het oude Gamla Stan. Daar smulden we van Zweedse balletjes en zalmforel. Zweedser kon het wat ons betreft niet. Na het diner liepen we terug naar het station want om tien uur vertrok onze nachttrein naar Zweeds Lapland.
Samen met één andere reiziger deelden we een coupe. De bedden lagen prima, al was het wel wat krap in de coupe. Maar het fijne was dat je gewoon kon liggen en door het gemoedelijke geschud vanzelf in slaap doezelde. De volgende ochtend ontwaakten we in ons treinbedje. We keken naar buiten en zagen dat alles wit was. Terwijl we wakker werden met een smaakvol ontbijtje, keken we uit op het prachtige landschap dat voorbij raasde. Overal sneeuw, kronkelende wilde rivieren, beboste heuvels en houten huisjes in de mooiste kleuren.
Rond een uur of elf kwamen we aan in Boden. Daar pakten we de trein naar Happaranda/Tornio, twee stadjes in één op de grens met Zweeds en Fins Lapland. Onze eindbestemming was namelijk Äkäslompolo en dat ligt in het Finse gedeelte van Lapland. Na twee uurtjes kwamen we aan. Met onze backpack liepen we vanuit het station van Happaranda naar de Finse grens. Daar controleerden twee politieagenten in een busje onze paspoorten en coronareiscertificaten.
Ons restte nog één nachtje in Happaranda/Tornio. We sliepen in een hotel en genoten van een lekker bed een stille nacht. De volgende ochtend brak onze laatste reisdag aan.
Na een treinrit van twee uur door het sprookjesachtige landschap van Fins Lapland, kwamen we aan in Kolari. De bus naar Äkäslompolo stond netjes op ons te wachten. De zon brak door en samen met een handjevol wintersportliefhebbers reisden we in een half uur naar dit gezellige Finse dorpje. Eenmaal aangekomen beseften we wat we gedaan hadden: we hadden Lapland bereikt zonder te vliegen. Wow!
Na zo’n milieuvriendelijke reis konden de milieuvriendelijke activiteiten niet ontbreken. Daarom kozen we ervoor om excursies te doen waarbij onze eigen brandstof, onze eigen energie, de basis zou zijn voor de activiteiten.
We gingen op langlaufles en maakten een prachtige – en zware! – tocht van 10 kilometer door het bos. We gingen skiën, lieten ons met de husky’s door het landschap sleeën en we gingen op sneeuwschoensafari naar de top van een prachtig heuvellandschap. Onderweg was er ruimte om stil te staan en te zijn, te luisteren naar de natuur en de geuren en kleuren in ons op te nemen.
Na een week vol moois (waaronder drie keer het noorderlicht!) brak de dag aan waar we geen zin in hadden: de laatste dag van ons verblijf in Äkäslompolo. Onze vrienden, die naar Lapland waren gevlogen met Voigt Travel, vertrokken rond een uur of acht naar de luchthaven. Daar zaten we dan weer met z'n tweeën. De vakantie leek afgelopen.
Maar al snel beseften we dat we nog een hele dag voor de boeg hadden. En niet alleen deze dag, ook nog de dag erna en die daarna en die dáárna. Onze vakantie was nog helemaal niet af!
Onze tassen dropten we bij het kantoor van Destination Lapland en we besloten een fatbike te huren. We stippelden een route van drie uur uit, kozen een laavu (Fins houten huisje in de wildernis waar je kunt lunchen) en trapten op ons gas - eh, op onze trappers.
Het fatbiken was heerlijk. We genoten van de oorverdovende stilte, de energie die het prachtige landschap ons gaf en de snelheid die we zelf maakten. Het was een super koude dag, de thermometer tikte de -26 graden Celsius aan. Het was dus goed dat we op eigen kracht door de natuur moesten fietsen. Wil je sneller, of heb je geen zin om keihard te trappen? Dan kun je ook een elektrische fatbike huren. Milieuvriendelijk van Lapland genieten is echt niet zo moeilijk! 😊
Moe maar voldaan leverden we onze fatbikes in en liepen we naar het kantoor van Destination Lapland om onze tassen op te halen. Nog één keer aanschuiven in één van de gezellige restaurants van Äkäslompolo. Om klokslag zeven zou onze bus naar het treinstation van Kolari vertrekken.
Eenmaal in de trein, scrollden we door onze foto's. Wat hadden we een geweldige week gehad. De excursies, het noorderlicht en het skiën: het was fantastisch! Ik voelde direct al heimwee en had helemaal geen zin om terug naar huis te gaan. Opeens begon het me te duizelen dat we nog drie dagen moesten.
Toen we in Tornio aankwamen, en naar ons hotel liepen, switchte mijn mindset opeens: het was donker en de Noorderlicht App gaf aan dat de kans op noorderlicht zou toenemen. Niet veel later werden we verrast door een vierde noorderlichtspektakel. Strepen overal door de lucht, dansend boven ons hoofd. Wat heerlijk dat we nog niet thuis zijn!
De volgende dag reisden we door het prachtige sprookjeslandschap van Zweeds Lapland naar Luleå. In deze Zweedse stad waren we nog niet geweest. Onze nachttrein zou hier vertrekken en het leek ons leuk om daar een middagje te vertoeven. We zochten naar leuke cafés en restaurants waar lokaal en vegetarisch eten het streven was en stuitten op de hippe Bastard Burger burgertent. De hele middag zaten we daar met een lokaal gebrouwen biertje, een spel op tafel en uitzicht op de witte winterse straten. Dit was opnieuw het ultieme vakantiegevoel.
Na de rit met de nachttrein, waar we de hele coupe voor onszelf hadden, kwamen we 's ochtends uitgerust aan in Stockholm. We liepen opnieuw naar Gamla Stan om te ontbijten bij een restaurant waar we leuke verhalen over gehoord hadden. We struinden door de steegjes heen en genoten van het zonnetje dat doorbrak.
Daarna restte nog een laatste bezoek aan Kopenhagen. Lekker uit eten en een biertje drinken in een gezellig café. De volgende dag reisden we met een hoofd vol herinneringen terug naar Nederland. Terwijl we naar buiten staarden, series keken, spelletjes deden en boeken lazen, genoten we nog eens van alles wat we de afgelopen weken gedaan hadden. Alsof we maanden van huis waren geweest. Wat was dit een bijzondere winterreis!